zwierzaki

paulu$

Wybór konia

OD POSZUKIWAŃ DO KUPNA - nawet najlepsi fachowcy mylą się czasami w ocenie potencjału konia: niekiedy stan fizyczny jest nienaganny, ale psychika okazuje się ułomna, lub też na odwrót, albo po prostu jeźdźcowi w żaden sposób nie udaje się nawiązać właściwego kontaktu ze zwierzęciem. Aby swoje szanse zwiększyć do maksimum, przed podjęciem decyzji trzeba zadać sobie następujące pytania:
- Ile pieniędzy mogę przeznaczyć na zakup, wliczając w to badania weterynaryjne, koszt transportu, sprzętu, itd.

- Jak będę korzystać z konia: rekreacja, przejażdżki? A jeśli sport, to jaka dyscyplina i na jakim poziomie?
- Jaki poziom reprezentuję: debiutant, doświadczony jeździec czy wyczynowiec?
- Kto zajmie się koniem: czy będę zdany tylko na siebie, czy też w razie problemów mogę liczyć na pomoc kogoś doświadczonego?
- Co liczy się dla mnie bardziej, maść, rasa, płeć czy wiek?
Warto odpowiedzieć sobie na te pytania, zanim w ogóle zabierzemy się do poszukiwania wierzchowca naszych marzeń, i powtórzyć je sobie jeszcze raz, gdy już jakiś wpadnie nam w oko. Pamiętajmy przy tym, że miłość od pierwszego wejrzenia nie zawsze kończy się szczęśliwą przyszłością. Poszukiwania można zacząć od przejrzenia ogłoszeń albo popytać wśród znajomych. Jeżeli kupujemy po raz pierwszy, lepiej zasięgnąć rady profesjonalisty, który podzieli się swoimi uwagami, a w razie problemów zajmie się reklamacją.

SPRAWDZENIE KONIA PRZED ZAKUPEM - konia zawsze trzeba wypróbować w możliwie dobrych warunkach. Kupujący powinien zabrać całe oporządzenie (buty, bryczesy, siodło, jeżeli takowe posiada), żeby w czasie próby czuć się tak jak na co dzień. Lepiej konia własnoręcznie osiodłać, dosiąść i rozprężyć samemu. Nie należy się spieszyć, trzeba postępować tak, jak to mamy w zwyczaju. Zwykle konia można wypróbować tylko raz, wyjątkowo można poprosić o drugą próbę, ale potem trzeba się już zdecydować. Gdy sprzedający i kupujący ustalą cenę i warunki dostawy, transakcję uznaje się za zawartą, a odstąpić od niej można tylko w razie niepomyślnego wyniku badań weterynaryjnych. Weterynarza wybiera kupujący, a badania przeprowadza się albo w stajni sprzedającego (żeby uniknąć niepotrzebnego wożenia konia), albo w stajni wskazanej przez nabywcę. Po badaniu weterynaryjnym koń definitywnie zmienia właściciela (lub kupujący odstępuje od transakcji).

KOŃ DO SKOKÓW PRZEZ PRZESZKODY - jeżeli kupujemy konia do skoków, trzeba na nim przeskoczyć kilka niskich przeszkód pojedynczych, żeby sprawdzić, jak reaguje, a potem kilka przeszkód w układzie parkuru, takiej wysokości, jakie chcemy później na nim skakać. Jeśli to możliwe, warto tez pokonać jedną lub kilka kombinacji, na przykład z rowerem lub żywopłotem. Jeżeli poszukujemy konia do udziału w konkursach skoków wysokości około 1,10 m, nie ma co wymagać od niego skakania przeszkód mierzących po 1,40 m. Na pewno nam to nie pomoże w wyrobieniu sobie poglądu o możliwościach wierzchowca.

WYBÓR KONIA DO JAZDY W TERENIE - na wycieczce czy na rajdzie turystycznym koń musi dźwigać znaczny ciężar (jeźdźca i ekwipunku) niekiedy na długich dystansach. Pasza często się zmienia, zależnie od warunków na danym etapie, a całe dnie i noce trzeba spędzić na dworze. Koń powinien poruszać się pewnie i bez obaw po każdym podłożu. Dobry koń wycieczkowy to prawdziwy fenomen. Wiek konia nie jest bardzo ważny, ale należy bezwzględnie przestrzegać jednej zasady: nie powinien już rosnąć, a więc nie może mieć mniej niż sześć lat. Żeby mógł przez dłuższy czas dźwigać znaczny ciężar, jego szkielet musi być mocny i w pełni uformowany. A jeśli chodzi o górną granicę, to niektóre konie dwudziestoletnie okazują się niestrudzonymi wędrowcami. Co do płci zwierzęcia nie ma reguły. Nie wszystkie ogiery są bowiem nazbyt pobudliwe, jak i nie wszystkie klacze okazują anielską cierpliwość. Z zasady nieźle sprawdzają się wałachy, nawet późno trzebione, zachowują bowiem charakter ogiera, ale są mniej żywiołowe. Ze wszystkich ras występujących w Europie i na całym świecie największe szanse na znalezienie dobrego wierzchowca do wielodniowych wędrówek mamy wśród koni rasy małopolskiej, berberyjskiej i dużych kuców, np. hucułów. Są one bowiem przyzwyczajone do życia poza stajnią, do niepogody, do wędrowania w trudnym terenie oraz do zmian pożywienia. Ponadto są solidnej budowy, silne w nogach i zazwyczaj bardzo wytrzymałe. Taki wierzchowiec na pewno sprawdzi się na szlaku. Nie należy wszakże zapominać, że dobrego konia wycieczkowego można też znaleźć (chociaż trudniej) w każdej innej rasie. Dowiodły już tego kłusaki, a w czasie drugiej wojny światowej także, zarekwirowane prosto z torów wyścigowych folbluty.

BADANIE WETERYNARYJNE PRZY ZAKUPIE - badanie weterynaryjne służy ocenie, czy zwierzę jest w stanie fizycznie podołać oczekiwaniom kupującego. Innymi słowy, wobec konia zakwalifikowanego do sportu wyczynowego stosuje się inne kryteria niż wobec konia przeznaczonego tylko do rekreacji. We wszystkich przypadkach weterynarz zaczyna od sprawdzenia opisu i wieku zwierzęcia, a później przystępuje do badań szczegółowych: wzroku, serca, układu oddechowego, kończyn. Koń jest badany w czasie spoczynku i w ruchu. Aby dokładnie określić stan kończyn, lekarz może wykonać prześwietlenie przednich kopyt i stawów skokowych lub każdego miejsca, które wyda się mu podejrzane. Podobnie, jeżeli stwierdzi się szumy w czasie oddychania po wysiłku (podejrzenie dychawicy), lekarz przeprowadza badania endoskopowe krtani. W niektórych przypadkach wielu informacji może dostarczyć analiza krwi. Po zakończeniu badań weterynarz wydaje potencjalnemu nabywcy pisemne poświadczenie stanu zdrowia konia. Jeżeli zwierzę cierpi na jakieś poważne schorzenie, może zostać zakwalifikowane jako niezdolne do pracy. Weterynarz powinien też podzielić się z kupującym wszystkimi spostrzeżeniami, ten jednak decyzje musi podjąć samodzielnie: czasami pozostałe zalety rekompensują jedną drobną niedoskonałość.