zwierzaki

Martini

Chomik europejski (łac. cricetus cricetus) to przestawiciel rodziny chomikowatych. Jest największym z dotąd poznanych chomików, długość jego ciała osiąga nawet 30 cm (samce są zwykle większe od samic). Ciało jest krępej budowy, chomik ma także gruby ogon. Zyje na łąkach i polach uprawnych, w Polsce można go spotkac na Wielkopolsce. Jest umaszczenia brązowo - złocistego, z ciemnym, zwykle czarnym brzuchem. Nos i stopy są białe. Na policzkach i bokach futro ma jasniejsze, białe lub zółte plamy. Chomik żywi się głównie zbożem. Na zimę gromadzi gromadzi ogromne zapasy, które spożywa w czasie pobudek ze snu zimowego. Chomik europejski to symbol zapobiegliwości, gdyż w niektórych norach odnaleziono około 60 kg. zboża. Obecnie, z powodu uprzemysłowienia rolnictwa, chomik nie jest w stanie zgromadzić wymaganych aby przetrwać zimę, 4 kg ziaren. Chomiki jedzą także ślimaki, dżdżownice, owady, żaby i jaszczurki (głownie latem). Latem nora jest głebokości 60 cm, zimą dochodzi nawet do 2 m. Podziemne tunele są zawiłe, bardzo długie i pełne ślepych zaułków służących jako ubikacje. Chomik buduje sobie również wygodną sypialnie i pobliską spiżarnię. Nigdy nie został udomowiony, co więcej, należy do gatunków zagrożonych i jest umieszczony na liście zwierząt chronionych. Mimo to jest zaciekle zwalczany przez rolników, dla których jest zwykłym szkodnikiem.